heb voor het eerste mogen hechten !

Vorige nacht zijn we om 2.30 uur opgebeld geweest om een bevalling te doen. Bevalling nummer 25 is een feit. Elisabeth mocht normaal blijven liggen maar wou toch meegaan. We hebben de vrouw moeten knippen want het was veel te strak. Het hoofdje ging daar nooit door kunnen. Ik heb de bevalling met mevrouw Grace mogen doen en Laura heeft al eens met haar mogen hechten. Stiekem hoopte ik dat ik dat ook ging mogen doen. En inderdaad ik heb de laatste 2 steken mogen zetten. Ik verschoot wel toen ik merkte hoe moeilijk het wel niet was om door het vel te prikken. Dat lijkt altijd zo makkelijk maar blijkbaar niet. Laura heeft ook gezien hoe ik het gedaan heb en blijkbaar hebben we beiden de zelfde vragen gesteld. Best wel grappig. Toen we de vrouw aan het afwerken waren is Laura in de premature kamer voor de kindjes gezorgd want die worden hier nogal vergeten spijtig genoeg. Nadien zijn we terug in ons bedje gekropen. Het was 4 uur toen we terug in ons bed kropen en om 6.15 uur ging de wekker afgaan. Na nog een korte nachtrust geraakten we maar moeilijk uit ons bed. We hebben geen keus het werk wacht op ons. Er waren nog steeds 2 vrouwen in arbeid dus we gingen wel werk hebben. Eens aangekomen waren de vrouwen nog niet super hard in arbeid. Laura is ook bij de premature gegaan om daar te werken. Elisabeth en ik wouden bedden opmaken tot de chief ons kwam zeggen dat we naar de primary health care moesten gaan. Daar hadden we totaal geen zin in maar we moesten. We vroegen dan of het oke was dat we daar een uur naartoe gingen om dan tegen 9 uur terug te komen en de babybadjes te geven. Dat vond ze goed. Ze was denk ik niet zo goed gezind vandaag we weten wel niet goed waarom. Toen we terug kwamen was het een heel gedoe om de kindjes te kunnen wassen. Een paar vrouwen hadden geen kom en moesten er dan 1 gaan kopen. 1 van hen kon zich dat niet veroorloven geen babybadje dan maar. Nadien hebben we nog veel bij de premature bezig geweest. 1 van de vroedvrouw studenten van hier was als een gier ronde de vrouwen in arbeid aan het paraderen. Wat ze niet beseften was dat 1 van de patiënten al even volledig was. Ze had al meer dan 3 uur niet meer naar de harttonen van de baby gehoord. Er was geen bevallingstafel klaar. Ze heeft heel hard onder haar voeten gekregen. Iets later kwam de dokter naar de vrouwen kijken en vroeg wie zich bezig hield met de vrouw in bed 5 ook dat was een patiënt van haar was mijn Engels iets beter geweest en als ik er bij was geweest ( Laura en Elisabeth waren er wel bij)  was ik denk ik wel uitgevlogen. Ze moet niet denken dat alle zwangere vrouwen voor haar waren. Nadien was de dienst gedaan. We dachten eerst naar Kumbo te gaan om stof te gaan kopen voor kleedjes en naar de supermarkt te gaan maar het weer zag er niet uit. Inderdaad nog geen half uur na dat onze shift gedaan was begon het super hard te gieten en zelf hagelen. Dit heeft toch wel een uur geduurd. We hadden eerst geen zin om naar daar te gaan maar uiteindelijk zijn we toch vertrokken. We hebben heel wat stofjes gevonden. Heb ook stofjes gekocht om cadeautjes te laten maken. Wat we niet wisten was dat de markt sloot om een zeker uur dus zaten we er opgesloten met een paar andere afrikanen. Ik denk dat een 10tal minuten later werd de poort open gedaan. Met het regen seizoen is het hier heel modderig mijn benen en tenen hingen vol. We hadden afgesproken met de Duitse meisjes om samen een visje te eten maar ik wou echt eerst mijn tenen en benen wassen. We hebben deze keer een visje gegeten bij ons in shisong en die was ook heel lekker. Vanavond gaan we weer vroeg slapen want Elisabeth en Laura kunnen opgebeld worden. Aangezien deze nacht en de nacht er nog na geen Kameroense vroedkundige studenten zijn moeten we er gebruik van maken om die bevallingen op te pikken. En geloof me als je midden in de nacht opgebeld wordt , dat is best pijnlijk. Tot morgen!