dag 5 in Kribi

6 mei 2013 - Kumbo, Kameroen

Zoals alle dagen gingen de meisjes weer lopen. Ik zelf bleef in het huisje en Elisabeth en Hanne gingen de eitjes kopen en het brood. Na een lekker ontbijt gaan we ons nog bezighouden want om 9 uur pas komt een jongen ons ophalen om naar pongo songo te gaan ( een eiland vol wees aapjes). Om 10 voor 9 komen de andere meisjes op onze deur kloppen. Blijkbaar zou de driver er al zijn. Wij nemen snel alles bij elkaar en gaan naar de ingang. Eens daar aangekomen eerste ding dat niet afgesproken was. We hadden afgesproken dat ze ons met een auto kwamen halen. Dat was er niet we gingen met de bike naar een bus station. Oke het zou goedkoper zijn dus we vinden het niet zo erg. Aangekomen aan de bushalte beslissen onze 2 gidsen ( de jongen waarmee we hadden afgesproken en een andere jongen dat we vandaag voor het eerst zagen) om toch een auto te nemen. Het duurt een hele tijd vooraleer ze een auto vinden. Oke het is bijna 10 uur we kunnen vertrekken richting pongo songo. Het is een uur en half rijden tot aan een dorpje en dan is het nog eens een uur met de auto tot aan de bootjes om naar de apen te gaan. We vertrekken rond 10 uur dus normaal zouden we daar aankomen om 12.30 uur. Maar dat klopt toch niet helemaal. Aangekomen aan dat dorpje moesten we eerst water kopen voor ons zelf en bananen kopen om aan de apen te geven. Oke geen probleem we kopen ook koekjes voor ons en een paar voor de aapjes. Als we uit de winkel komen stapt iedereen terug in 1 van de gidsen spreekt mij aan. Aangezien ik de geen ben van de groep die het beste Frans verstaan spreekt hij mij altijd aan. Plots vraagt hij mij of we even kunnen praten. Ik dacht geen probleem zeg het maar. Daar was het de eerste keer dat ze meer geld vroegen dan het afgesproken bedrag. Ik zei dat dat onmogelijk was. We hadden alleen het afgesproken bedrag bij en een beetje meer om zelf te kunnen eten ’s middags. Ik maakte mij een beetje kwaad en stapte kwaad naar de auto toe om de meisjes in te lichten. Ze wisten namelijk nog niet dat ze mij meer geld hadden gevraagd. Toen ik het aan de meisjes vertelden vonden ze ook niet dat we meer moesten betalen. Niet veel later komt de jongen toch naar mij en zegt dat het in orde is. We rijden door naar de plaats waar de bootjes zijn. Het is echt zo warm vandaag dat het zweet zo van ons afloopt. Op een zeker ogenblik moesten we ook stoppen voor een controle. Onze auto was overladen ( we waren met 9 in een auto) en de militair vond dit niet oke. Op zich snapte we niet waarom er 2 gidsen mee waren veel hadden ze nog niet gezegd tegen ons buiten geld gevraagd en altijd tegen een betonnen muur gelopen. Na een dik kwartier denk ik wachten konden we eindelijk door. Ook de militair was zijn kansen aan het wagen om ons te versieren. Gefaald! Tegen 14 uur kwamen we dan eindelijk aan bij de bootjes. Ook hier stuiten we weer op een probleem. Wat blijkt de uitstap zal toch duurder worden. De ingang van het park is namelijk meer dan wat we hadden afgesproken. Aangezien we niet zoveel geld extra mee hebben en ik dit uitleg zegt de meneer van het park dat ze ons wel de helft kunnen tonen als we 20 000 frank extra opleggen. Ik spreek even met de meisjes en ze vinden het wel oke. We hebben lang gereden en afgezien van de warmte en we willen nu ook wel iets in de plaats zien. Alles is geregeld. We moeten wel nog op de bootjes wachten. Het heeft bijna een uur geduurd voor dat ze met dat bootje kwamen en dat ze door hadden dat wij de apen wouden gaan zien. Uiteindelijk komt de boot en kunnen we naar het eilandje gaan. Sommigen onder ons hebben schrik van honden en eens aangekomen op het eerste eiland zien we al 4 honden rondopen. De geen dat geen schrik hebben van de honden gaan met iemand rondlopen die wel schrik heeft om deze te beschermen. Ook op dat eiland moet ik weer de uitleg geven over het feit dat we niet veel geld mee hebben en dat we dus maar de helft gaan zien. Dat is geen probleem. Ze halen de apen uit hun slaapplaatsen en we kunnen beginnen spelen en eten geven aan de aapjes. Het was echt super leuk. 1 van de mannen van het park hadden mijn fototoestel en trokken foto’s Laura was denk ik niet genoeg op haar gemak bij de beesten dus trok ik foto’s met haar toestel. We vonden het in ieder geval de moeite en hebben ons rot geamuseerd.  Na een dik half uur gingen we weer in de bootjes om naar een ander eiland te gaan. Dit is het eiland waar er grotere apen zitten. We mogen niet uit de boot komen want deze apen zijn wat agressiever. Van uit ons bootje konden we de apen zien en foto’s van ze maken. Hadden we meer betaald waren we nog naar een ander eiland gegaan om ook daar nog apen te zien. Maar helaas dat ging niet. Niet zo erg het was al bijna 16 uur en we hadden nog een hele weg te gaan voor dat we terug in het hotel waren. De rit terug leek wel minder lang te duren. Dit komt onder andere ook omdat we minder moesten stoppen voor controles en dergelijke. Tegen een 18 tal uur kwamen we aan in het hotel we betaalde de chauffeur nog voor zijn bewezen diensten en keerden naar onze kamer. Sommigen onder ons wouden nog zwemmen en anderen wouden douche. Eens terug in ons huisje waren de 2 gidsen ons gevolgd. Zij wouden ook nog geld. Ik heb mij kwaad gemaakt ik heb meerdere keren in de dag gevraagd of dat alles in het afgesproken bedrag zat en hoeveel de auto zou kosten en dergelijke. We moesten ons geen zorgen maken over de kosten en alles was altijd in de prijs nu ineens moesten ze meer geld hebben. Na lang gezaag wouden ze elk 5000 frank dat is dus een totaal van 10 000 dat we er nog eens boven op moesten leggen. Om te beginnen ons budget is niet eens meer zo groot we moeten allemaal naar de bank en  ten 2de dat was niet de afspraak. Ik denk dat ik nog een uur heb zitten discuteren. Ze hadden ook niets gedaan van heel de dag buiten geslapen in de auto en mij erbij geroepen om te onderhandelen. Zelf de chauffeur heeft meer uitleg gegeven dan hen. Om een lang verhaal kort te maken kregen ze elk nog 1 000 frank van ons ze vonden dit niet genoeg maar ik zei dat ze niks meer kregen. Het geld groeit niet op onze rug en we zijn maar arme studenten. Wij moesten ook werken om dat geld bij elkaar te krijgen en gaan dit niet via ramen en deuren buiten smijten. Ten slotte was de afspraak dat we maar 80 000 frank moesten betalen voor ons 6 voor alles inbegrepen nu hebben we in totaal 120 000 betaald ik vond dit meer dan genoeg. Nadien heb ik ze een beetje weg gejaagd. We maakten snel ons eten want we hadden honger we hadden niets meer gegeten sinds deze morgen buiten 1 banaan en een paar koekjes. Lekker eten serietje en gaan slapen!

Foto’s